Κριτική My Friendly Neighborhood (PS5, PS4, Xbox Series X/S, Xbox One και PC)

Κάθε Σάββατο πρωί, τα παιδιά και οι νοικοκυρές του Φιλική μου γειτονιά μαζευτείτε γύρω από τον καναπέ και παρακολουθήστε το κουκλοθέατρο, Η Φιλική Γειτονιά. Αν παρακολουθήσατε Οδός Σουσάμι, τότε θα ξέρετε ακριβώς για τι πράγμα μιλάω. Τίποτα ακίνδυνο. Απλά, παλιό, διασκεδαστικό κουκλοθέατρο. Όταν περάσουν αρκετά χρόνια, νέες μασκότ καταλαμβάνουν μπαλόνια γενεθλίων και τούρτες. Ο προϋπολογισμός της εκπομπής μειώνεται λίγο περισσότερο μέχρι που το στούντιο παραγωγής Sunrise TV Studio Lot αναγκαστεί να κλείσει οριστικά τις πόρτες του. 

Η ζωή συνεχίζεται ως συνήθως. Οι άνθρωποι έχουν αρχίσει να ξεχνούν Η Φιλική Γειτονιά. Σαν να το αντιλαμβάνεται η εκπομπή, διακόπτουν μυστηριωδώς τον κανονικό προγραμματισμό με ένα τελευταίο επεισόδιο που δεν θα ξεχάσετε ποτέ. Ξεκινά κανονικά με το ίδιο πολύχρωμο καστ χαρακτήρων που κάνουν τα ανόητα αστεία τους. Σε λίγη ώρα, όμως, γίνεται προφανώς σαφές ότι δεν πρόκειται για τις ίδιες οικογενειακές διακοπές που όλοι αγαπούσαν. Κάτι δεν πήγε καλά, εννοώ, αυτές οι μαριονέτες τρώνε η μία την άλλη;!

Η συντριπτικά θετική ανταπόκριση του Steam μιλάει από μόνη της Φιλική μου γειτονιά ίσως έχει τεράστιες δυνατότητες για μια κόλαση καλή στιγμή. Είναι ένα παιχνίδι επιβίωσης τρόμου πρώτου προσώπου που κυκλοφόρησε μόλις πρόσφατα για πλατφόρμες PC μέσω Steam και Itch.io με τις εκδόσεις της κονσόλας να κυκλοφορούν λίγο αργότερα. Θέλετε να μάθετε τι είναι όλη η φασαρία; Ίσως ανακαλύψετε το καλό, το κακό ή το άσχημο πριν πηδήσετε με το κεφάλι στο παιχνίδι; Λοιπόν, κάντε ετικέτα μαζί μας Φιλική μου γειτονιά ελέγξτε παρακάτω για όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για το νέο παιχνίδι.

Τι συμβαίνει στον κόσμο;

Εδώ είστε, απολαμβάνετε ζωντανές ειδήσεις στην τηλεόραση όταν ξαφνικά τρεμοπαίζει και αρχίζει να προβάλλει ένα κουκλοθέατρο. Είναι γοητευτικό στην αρχή, οπότε δεν δίνετε σημασία. Ωστόσο, τα πράγματα γρήγορα παίρνουν μια τροπή προς το χειρότερο όταν οι φαινομενικά φιλικές μαριονέτες αρχίζουν να τρέφονται η μία από τα κότσια της άλλης. 

Αμέσως, ο Gordon O'Brian, ένας δυσαρεστημένος τεχνίτης (επίσης, ο παίκτης), καλείται να σταματήσει αυτή την ανοησία. Η νύχτα πλησιάζει. Είναι δυσαρεστημένος με τον εργοδότη του. Αλλά συνεχίζει, ελπίζοντας ότι η δουλειά δεν του παίρνει πολύ χρόνο. 

Μόλις φθάνει στο στούντιο παραγωγής Sunrise TV Studio Lot του εγκαταλειμμένου κουκλοθέατρου, τον υποδέχεται ο Ricky the Sock. Α, ναι, μια πραγματική κάλτσα που αναγκάζεσαι να ρωτάς επανειλημμένα πού μπορείς να πας για να αποσυνδέσεις την κεραία της εκπομπής ενώ εκείνος ακούραστα και με ενθουσιασμό ανακοινώνει την επιστροφή του Η Φιλική Γειτονιά προβολή.

Λίγο περισσότερη κωμωδία παρά τρόμου

Θα πρέπει να παρακολουθήσετε την ανταλλαγή μεταξύ του Gordon και του Ricky the Sock. Είναι αρκετά ξεκαρδιστικό και αυθεντικά κουκλοθέατρο. Ο Γκόρντον παίζει εξαιρετικά καλά τον ρόλο του, δείχνοντας πόσο ανενόχλητος μπορεί να είναι. Ενώ ο Ricky the Sock είναι χαρούμενος και θέλει απλώς να βοηθήσει τον Γκόρντον με κάποιες πολύ απαραίτητες συμβουλές. Προσπαθεί να πείσει τον Γκόρντον να μην αποσυνδέσει την κεραία, αλλά ο Γκόρντον συμπεριφέρεται σαν να μην τον ενδιαφέρει.

Προχωρώντας στο playthrough, η γραφή και η απόδοση ακολουθούν την ίδια γραμμή πλέγματος. Σκέφτονται να μιμούνται το κουκλοθέατρο όσο το δυνατόν περισσότερο. Και η απόδοση είναι εξίσου αστρική. Θα συναντήσετε πολλές ενδιαφέρουσες μαριονέτες μετά τον Ricky the Sock, συμπεριλαμβανομένου του Norman the Not Ernie, που φαίνεται πιο φυσιολογικός από τους υπόλοιπους, αν και ασταθής και άπορος. 

Λόγω της απομόνωσής τους, οι περισσότερες από τις άλλες μαριονέτες που συναντάτε έχουν υιοθετήσει μια βίαιη φύση. Και δεν φοβούνται να εκφράσουν δυνατά τις φρικτές χορδές της σκέψης τους. Μια μαριονέτα που συναντάτε σας διδάσκει πώς να μετράτε τρώγοντας τα χέρια σας, ενώ μια άλλη μιλάει για να πάρετε τον πιο στενό σας φίλο και να χωρίσετε όλα τα μέρη τους σε μικρούς σωρούς με βάση το χρώμα.

Λέει στην περιγραφή ότι αυτό είναι ένα παιχνίδι τρόμου επιβίωσης, αλλά το παράλογο όλων θα με έκανε να ξεσπάσω στα γέλια αντί να κολλήσω στην άκρη του καθίσματος μου. Περισσότερες φορές παρά όχι, Φιλική μου γειτονιά δεν παίρνει τον εαυτό του πολύ στα σοβαρά, και ίσως είναι αυτό που είναι τόσο σπουδαίο σε αυτό το παιχνίδι.

Στο Άγνωστο

Υπάρχουν τρία βασικά στοιχεία παιχνιδιού που παίρνουν το επίκεντρο. Το πρώτο είναι η εξερεύνηση. Από την αρχή, είναι ξεκάθαρο ότι ο Ricky the Sock δεν πρόκειται να βοηθήσει πολύ στην εύρεση της κεραίας, οπότε ξεκινήστε μόνοι σας στα γραφεία του στούντιο, στα ηχητικά στάδια, ακόμη και στους υπονόμους χωρίς εφεδρικό. Θα μου άρεσε να δω κάποια μοναδικότητα συνδεδεμένη με το θέμα του κουκλοθέατρου, αλλά ο περίπλοκος σχεδιασμός των επιπέδων εξακολουθεί να κάνει αρκετά καλή δουλειά για να με κρατά αφοσιωμένη.

Ένα πράγμα που παραδόξως κράτησε το ταξίδι εξερεύνησης συναρπαστικό ήταν να μην έχω πυξίδα ή βέλη κατεύθυνσης για να μου δείξει πού να πάω. Αντίθετα, έπρεπε να υποτάξω το περιβάλλον μου στη μνήμη και να επιστρέψω προς τα πίσω, αν το χρειαζόμουν. Ο χάρτης δεν είναι εντελώς άχρηστος. Σας λέει σε ποιο δωμάτιο βρίσκεστε αυτήν τη στιγμή. Και ποια δωμάτια πρέπει να επισκεφτείτε για να ανακαλύψετε "κάτι". Ότι κάτι μπορεί να είναι ένα αντικείμενο που χρειάζεστε για να σπάσετε ένα παζλ ή έναν πόρο για να χρησιμοποιήσετε στη μάχη. Δεν θα ξέρεις πραγματικά αν δεν προχωρήσεις εκεί. 

Υπάρχουν επίσης ασφαλή δωμάτια, τα οποία αναζητάτε για να βρείτε επιπλέον χώρο αποθήκευσης, να θεραπεύσετε ή να αποθηκεύσετε την πρόοδό σας. Και γίνεται πιο δύσκολο γιατί η θεραπεία ή η εξοικονόμηση χρειάζεται πολύτιμα μάρκες που πρέπει να αναζητήσετε σε όλα τα επίπεδα. Μπορεί να δημιουργήσει τεταμένες στιγμές για να αποφασίσετε αν θα εξαργυρώσετε την υγεία ή θα σώσετε την πρόοδό σας. Αλλά μπορεί επίσης να είναι εφιάλτης αν έχετε βαρεθεί και θέλετε να το σταματήσετε αλλά δεν μπορείτε να βρείτε τα ασφαλή δωμάτια γρηγορότερα.

Ένα παζλ την ημέρα κρατά τις μαριονέτες μακριά

Ακολουθούν τα παζλ. Είναι εκπληκτικά μέτρια πρόκληση. Σίγουρα, ορισμένοι θα χρειαστούν ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου για να σπάσουν, αλλά άλλοι χρειάζονται πραγματικά να σταματήσετε και να σκεφτείτε τη λύση. Επιπλέον, υπάρχει αρκετά καλή ποικιλία για να κρατήσει το playthrough ενδιαφέρον. 

Υπάρχει κάποια ένδειξη που σας λείπει; Μήπως το εντοπίσατε κάπου κατά την εξερεύνηση; Πρέπει να βρείτε το εν λόγω στοιχείο, διαφορετικά δεν θα μπορείτε να προχωρήσετε περαιτέρω στην ιστορία και να ξεκλειδώσετε νέες περιοχές. Είναι μια καλή ευκαιρία για ένα παιχνίδι όπως αυτό, όπου οι τοποθεσίες που επισκέπτεστε συμπλέκονται για να κάνουν το σχεδιασμό ολόκληρου του επιπέδου συνετό.

Αγωνίζεσαι ή το σκας?

Επιτέλους, έχουμε μάχη. Παραδόξως (αισθάνομαι ότι συνεχίζω να λέω αυτή τη λέξη λίγο υπερβολικά), η μάχη υιοθετεί α Resident Evil στυλ παιχνιδιού. Φυσικά, δεν είναι κακό. Δεν θα θέλαμε πραγματικές σφαίρες να πετούν γύρω από ένα στούντιο φιλικό προς τα παιδιά. Αντίθετα, έχετε όπλα παιχνιδιού σε όλα τα σχήματα και μορφές, από κυνηγετικά όπλα μέχρι περίστροφα, που χρησιμοποιούν αλφάβητο Rolodex για να πυροβολούν γιγάντια μεταλλικά γράμματα στις εισερχόμενες μαριονέτες.

Το να κατεβάσετε μια μαριονέτα μπορεί να χρειαστούν τέσσερις περίπου σφαίρες και δεν θα μείνουν κάτω για πολύ. Για να μην αναφέρουμε τις σφαίρες είναι σπάνιες. Λοιπόν, να το έχετε, ένα σύστημα μάχης που προκαλεί σκέψη που δεν θα ικανοποιηθεί με αλόγιστες βολές. Μία από τις λύσεις είναι να καθαρίσετε για κολλητική ταινία για να δέσετε τις πεσμένες μαριονέτες. Ένα άλλο είναι να τρέχεις και να κρύβεσαι. 

Το τελευταίο είναι λίγο απογοητευτικό στις μάχες με τα αφεντικά γιατί κατάφερα να σκάσω και να περιμένω την αντίστροφη μέτρηση με ένα από τα αφεντικά χωρίς να αντιμετωπίσω καμία επίπτωση. Προφανώς, το να ξεφύγεις από τα boss fights είναι απολύτως εντάξει. Τέλος πάντων, η μάχη είναι διασκεδαστική, οι κοντές μάχες είναι σχεδόν άχρηστες, αυτό ακριβώς περιμένω από ένα παιχνίδι τρόμου επιβίωσης.

Μερικά άλλα "όχι"

Υπάρχουν μερικές φωνητικές γραμμές που αναγκάστηκα να ξανακούσω, μερικές από τις οποίες κάνουν τη δουλειά τους την πρώτη φορά. Το δεύτερο είναι απλά ενοχλητικό. Κάποιες από τις μάχες ήταν ασυνεπείς, όπου χρειάζονταν τρεις ή τέσσερις σφαίρες για να καταρρίψετε μια μαριονέτα, και στη συνέχεια χρειάζονταν πέντε ή έξι σφαίρες για να ρίξετε τις ίδιες στο διπλανό δωμάτιο. Κάτι τέτοιο δεν θα με ενοχλούσε τόσο πολύ, εκτός από το ότι οι σφαίρες είναι αρκετά σπάνιες και η χρήση τους με φειδώ αποδίδει.

Κάποια σφάλματα εμφανίζονται και μερικές φορές, όπως οι ξεκλείδωτες πόρτες στον χάρτη που εμφανίζονται κλειδωμένες αυτοπροσώπως. Παρόλο που ο χάρτης δεν δίνει πολλά, υπάρχουν μερικές στιγμές όπου μπορεί ειλικρινά να μην έχετε ιδέα για το τι να κάνετε στη συνέχεια ή πού να πάτε, κάτι που σας αφήνει να περιπλανηθείτε άσκοπα, ελπίζοντας ότι, από θαύμα, θα συναντήσετε τη λύση. Όλα αυτά είναι για να πούμε αυτό Φιλική μου γειτονιά δεν είναι καθόλου τέλειο. Ωστόσο, οι ατέλειες φαίνονται αμελητέες σε σύγκριση με τα γρανάζια που λειτουργούν ομαλά.

Ετυμηγορία

Κάθε στοιχείο που κάνει το Φιλική μου γειτονιά Το wheel go around το κάνει σχεδόν τέλεια. Η γραφή και η απόδοση είναι θεαματικές και αρκετά αστείες. Είναι το είδος του σκοτεινού χιούμορ που ταιριάζει απόλυτα με το κουκλοθέατρο αυτού του παιχνιδιού. Υπάρχει επίσης ένα έξυπνο σύστημα παιχνιδιού για να μιλήσουμε για το οποίο βρίσκει έναν τρόπο να συνδυάσει ολόκληρο το παιχνίδι σας. 

Κάθε δωμάτιο που εξερευνάτε μπορεί να κρατά το κλειδί για να ξεκλειδώσετε μια νέα περιοχή ή να έχει το αντικείμενο που χρειάζεστε για να επιβιώσετε. Φιλική μου γειτονιά δεν είναι καθόλου τρομακτικό παιχνίδι, κάτι που πιστεύω ότι δεν ήταν η αρχική πρόθεση. Αντίθετα, δημιουργεί μια ιδιότροπη, τεταμένη περιπέτεια που σίγουρα έχει περισσότερα από όσα φαντάζει.