The Expanse Review (PS5, PS4, Xbox One, Xbox Series X/S en pc)

Keuzes in de loop van de tijd vormen wie we zijn. Ze vormen ons karakter, in voor- en tegenspoed. Gaming begrijpt dit concept en blijft daardoor indruk maken met keuzegestuurde verhalen die je aan het denken zetten. Het is geen geheim dat Telltale Games het neusje van de zalm is als het gaat om keuzegestuurde verhalen. De studio is verantwoordelijk voor enkele van de meest tot nadenken stemmende verhaalgestuurde games, waaronder The Walking Dead, Game of Thrones, oppasser en Beschermers van het universum aanpassingen aan videogames. Helaas moest Telltale Games in 2018 zijn deuren sluiten en zijn activa verkopen. Maar gelukkig kwam LCG Entertainment tussenbeide en redde de dag in 2019, door veel van zijn activa te verwerven met behoud van zijn eerdere licenties.

Sinds Telltale Games zijn deuren opende, The Expanse: een veelbetekenende series is de eerste videogame die ze uitbrengen. In echte Telltale Games-mode, de Expanse zal een inzending van vijf afleveringen zijn die tussen juli en september wordt uitgebracht. De eerste aflevering, Archer's Paradox, is al gelanceerd op 27 juli 2023. De tweede, Hunting Grounds, wordt gelanceerd op 10 augustus 2023, enzovoort tot de laatste aflevering in september wordt uitgezonden. Het is gemakkelijk om aan te nemen dat het spel niet helemaal slecht zal zijn. Telltale Games heeft tenslotte een behoorlijk goede staat van dienst met het ontwikkelen van hit-episodische avontuurlijke videogame-aanpassingen. Maar je weet nooit helemaal zeker of het spel de moeite waard is om te kopen. Dus, van de gameplay tot het verhaal en alles daartussenin, hier is onze de Expanse recensie voor uw leesplezier.

The Hook

Ik heb altijd een haat-liefdeverhouding gehad met games die beginnen met een meeslepende scène, om het vervolgens af te breken en ons terug in de tijd te brengen. "8 UUR EERDER." Die woorden verschijnen op het scherm nadat de bemanning aan boord van de Artemis hun kapitein in een luchtsluis heeft gehesen. Hij moet iets onaangenaams hebben gedaan om tot een staatsgreep te komen. Maar voordat we erachter kunnen komen, de Expanse flitst ons terug - acht uur eerder.

Fans van het tv-programma of de nieuwe serie kennen Camina Drummer misschien. Ze speelde geen centrale rol in de romans, altijd op de achtergrond. Ook in de tv-serie staat ze niet centraal. Echter, The Expanse: een veelbetekenende serie kiest ervoor om zich te concentreren op Camina Drummer, met name enkele jaren vóór de tv-serie-evenementen.

Camina Drummer is een uitvoerend officier van een opruimploeg. Hun kapitein, kapitein Cox, is niet de meest vriendelijke tegenover Drummer. In feite is niet iedereen van de bemanning een bondgenoot. Er zijn mensen die je kunt vertrouwen. Anderen zijn echter schapen in wolvenkleding. Je moet verder gaan in het verhaal om te onderscheiden wie wie is. 

De haak is fascinerend en zo. En door de filmische kwaliteit lijkt het des te meer op een aflevering van de Expanse Tv-programma zelf. Het duurde echter niet zo lang als ik had gewild om te acclimatiseren en de stukjes in elkaar te zetten. Toen ik eenmaal doorhad dat de crew over het algemeen niet de grootste fans van Drummer is, verliest de hook gewoon een beetje zijn gevoel.

Tijd voor een klein praatje

de ExpanseDe drie belangrijkste gameplay-elementen van het spel zijn het verhaal, verkenning en enkele lichte puzzels. Verhalen ontrafelen via gesprekken met de bemanning. En om daarmee bezig te zijn, moet je de verschillende verdiepingen van Artemis verkennen en je scheepsmaten vinden. 

Vaak hebben gesprekken twee alternatieve keuzes om uit te kiezen. Sommige kunnen onmiddellijke gevolgen hebben. Anderen hebben wat tijd nodig om zich te ontvouwen. Terwijl sommigen je letterlijk waarschuwen dat de persoon met wie je praat, nota zal nemen van wat je hebt gezegd. Hoe dan ook, jouw beslissing zal van invloed zijn op hoe de bemanning over je denkt en op zijn beurt het traject van het complot beïnvloeden. 

Ik moet toegeven dat, ondanks dat de haak zijn raakvlak verloor, het verhaal snel mijn aandacht trok, en verrassend genoeg ook. Ik merkte dat ik nieuwsgierig was om meer te weten. Het is gemakkelijk om een ​​hekel te hebben aan het grootste deel van de bemanning, maar naarmate het verhaal zich ontvouwt, graaft het dieper in de stemming en persoonlijkheid van elk personage. Ik was verslaafd, echt waar.

Als je eenmaal een paar rondjes op The Artemis hebt gemaakt, is het tijd om de buitenwereld te verkennen. 

De Belters

Voor de context: de bemanning aan boord van de Artemis zijn aaseters in de Belt. Dus maken ze de rondes rond de gevaarlijke, onbekende randen van The Belt, op zoek naar nuttige items die ze kunnen plunderen. De meeste bemanningsleden zijn zelf Belters, een splinterbeschaving die opgroeit in kolonies binnen de grenzen van een asteroïdengordel. 

Ondertussen, nu het menselijk ras Mars heeft gekoloniseerd, voeren de machten op aarde en Mars oorlog om de controle over het zonnestelsel, inclusief de "buitenste systemen" waar de Belters leven. Als hogere machten exploiteren en misbruiken zowel de aarde als Mars de Belters, waardoor ze op zoek gaan naar voorraden om te overleven.

Zero Gravity

Terwijl je aan het opruimen bent, zie je scheepsresten en kom je dichterbij om het te onderzoeken. Dankzij de Expanse's nieuwe 'ruimtewandelen zonder zwaartekracht', kun je de diepten van de ruimte verkennen zoals je wilt. Het is niet de meest baanbrekende traversal-monteur, met een traag, onhandig besturingssysteem dat behoorlijk snel frustrerend kan worden.

Het zou geweldig zijn geweest om een ​​"snelheid" -functie te hebben waarmee je door sombere gebieden kunt racen. Er zijn tenslotte maar een beperkt aantal sterrennachten waar je naar kunt staren voordat je je gaat vervelen. Dankbaar, de Expanse voegt extra coole functies toe die zwaartekrachtverkenning opfleuren.

Gamers kunnen stuwraketten gebruiken om van de grond te komen. Bovendien kunnen ze "mag boots" gebruiken om op muren en op het dak te lopen. Hoewel het opwindend is, slaat de algehele zwaartekracht-monteur niet zo snel aan als ik had gewild. Het kan ongemakkelijk worden en in kleine, benauwde ruimtes vervreemdend aanvoelen om te verkennen. 

Zwaartekracht is gewoon niet natuurlijk. Maar toch maakt een beetje geduld de ervaring veel beter. En ook met oefenen. Soms tuimelde ik door een krappe ruimte voordat ik mijn weg weer vond. Maar zelfs nadat ik de tijd had genomen om te wennen aan gewichtloosheid, bereikte het nog steeds nooit het niveau van "baanbrekend" waar ik op hoopte.

Vrije vorm

Eerdere Telltale Games hebben mogelijk beperkingen opgeworpen bij het verkennen. En in plaats daarvan uitsluitend gericht op het verhaal. Maar de Expanse opent het universum wat meer, zonder beperkingen op de weg vooruit. In wezen kun je besluiten om de gebaande paden te volgen of rond te dwalen om willekeurige gebieden te verkennen; het is aan jou.

Wanneer je van het hoofdpad afwijkt, kun je gebieden vinden die meer gesprekken openen. Of items die meer wegen openen. Het is een geweldige manier om verkenning en meerdere playthroughs te stimuleren.

Bovenal staan ​​de beslissingen die u neemt centraal de Expanse, net als in de vorige Telltale Games. De studio beheerst de kunst om op de perfecte momenten de juiste impulsen te geven. Het wordt nog erger - maar op een goede manier - wanneer u bepaalde "slechte" resultaten had kunnen vermijden als u een ander pad had gekozen. 

Daarnaast zijn quick-time events en beslismomenten in volle gang. Bovendien zijn plotwendingen niet alleen het gevolg van de invloed van de ontwikkelaar, maar ook van jou. En de kers op de taart is dat het nog maar de eerste aflevering is, met nog vier onderling verbonden afleveringen.

Kijk en voel

visueel, de Expanse vertegenwoordigt Telltale Games op zijn best. Framerates zijn gedurende het grootste deel van de game stabiel. En alleen tijdens onderdompeling dalen sommige segmenten af ​​​​en toe in kwaliteit. Maar deze zijn over het algemeen minuscuul en nauwelijks baanbrekend.

Vonnis

Bovenal, de Expanse is een goed gedefinieerd verhaal dat je interesse wekt van begin tot eind. Het is moeilijk om te doen. Telltale Games heeft echter bewezen ervaring te hebben met het trekken aan de harten. Het is dus geen verrassing dat de Expanse streeft naar hetzelfde effect.

de Expanse blijft meer hangen dan andere verhaalgestuurde avonturen, dankzij geloofwaardige en oprechte interacties tussen de personages. Ik zat meteen aan het scherm gekluisterd met een verleidelijke haak. En toen de haak zijn charme begon te verliezen, sloop het verhaal me binnen en greep het de rietjes tot het einde.

Bovendien? Je moet in de eerste aflevering ten minste twee enorme beslissingen nemen die doorsijpelen naar de resterende vier afleveringen. Naast het in twijfel trekken van je moraal en gemoedstoestand, zullen ze de manier waarop de personages over je denken veranderen en enorme implicaties met zich meebrengen waar je de komende weken mee te maken zult krijgen.

Visueel gezien hebben karakteranimaties en omgevingen er nog nooit zo goed uitgezien of geklonken als welke Telltale-game dan ook. Tussenfilmpjes zijn te verwarren met een blockbuster-film, terwijl de omgeving aanvoelt als meeslepende gebieden voor ruimtewandelingen. 

De meest verwachte functie, gewichtloosheid, doet zijn werk, hoewel niet zo goed als ik had gehoopt. Als je ondersteboven ligt en vast komt te zitten in kapotte hekken, is het onhandig en onhandig om jezelf los te maken. Of wanneer u zich niet snel door desolate ruimtegebieden kunt bewegen. Wat dat betreft, denk ik dat Telltale Games beter baanbrekend werk had kunnen doen.